Herkes aynı şeyleri söyleyip dururdu.Zekisi,cahili,iyisi,kötüsü.Sıradan,içinde meleklerin uçmasına izin verecek,kendini inandıracağın yalanlar silsilesi.Bir yandan inanmazdı,kötü hissederdin kendini.Sonradan ağırdan gelen bir telkin senin sesine bulaşmış gölgesiz sözler.Ama o hep şaşırtırdı-alışırsın-yerine başka kelimeler oturtturdu kendi yarattığım bulmaca boşluklarını bile o yeniden düzenlerdi.'Yüzlerce yer göreceksin'O benim hayalimde ki çocukluk arkadaşımdı.Olsun varsındı şimdi olsundu.DENİZ.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder