1 Haziran 2009 Pazartesi

kayıp



Her şeyden sıkılmak diye adlandırırken zaman zaman,aslında 'sıkılmak' yaftası derinini düşünmek istemediği için bir kandırmacaydı.

Bunun kişisel bir sorun olduğunu düşündü yakın zamana kadar,hasta olabileceğine kadar.Yakınlar da belki de kendinde değildir diye kıpırdamaya başladı tüm fikirler usunda.Seslerini duymamaya çalışsa da,usunda ki sarsıntı izin vermedi.
Binlerce fırsat,olanak herneyse bilinçlenmemeye ,körlüğe sığınıyordu insanlar?Yalnızlıktan ya da kendilerinden kaçıp sahte kalabalıklara sığınıp,inanmadıkları zihinlerin seslerine tahammül ederek şevk alırcasına dinliyorlardı.Düşündükçe uzaklaştı,uzaklaştıkça içine kaçtı.İçi kendinden uzaklaştı.
Dışarıya bakmayan mekanları ruhundan beslediği mekanlar mı güven verecekti kendisine?Yaşlandıkça yüzü,o mekanlar ruhundan beslenmek yerine onu mu besleyecekti.Sustu,yıllarca konuştuğunu düşünerek.
En uzağı bahçesiydi.

Hiç yorum yok: