3 Kasım 2008 Pazartesi

kahve ve ben

Düzen,program oluşturma kararlılığımın sertliği içimde kabardıkça o uyuşuk bir insan oluyorum.Her gün aynı düşünceler erken kalk,kahveni iç,ders çalış.Sonra güneş en tepedeyken-o bile bulutların arasından sinsice göründüğünü düşünüyor- bakıveriyorumkirli ekranın başında uyuyakalmışım,odam yine dağınık.Ve yarın diyorum içimden yavaşça kendime inanmakta zorluk çekerek. Kahveyi hazırlayıp,her gün bir kere içmeyi unutsamda kokusunu seviyorum.Gerek Deniz'in kahve oda gergefi gerek sıkışmış final günlerini düşünerek.Şimdi soğumuş kahvemi içmeliyim bi dikişte.

Hiç yorum yok: